Frank Denayer uit Assebroek heeft de hoop op een goeie dag vandaag opgegeven. De Bruggeling stapte nochtans niet met het verkeerde been uit bed.

"Ik had een lekker ontbijt met een tasje koffie gehad", aldus Frank, "ik had er eigenlijk wel zin in. Maar toen ik naar mijn werk vertrok stond ik opeens oog in oog met mijn oudere buurman, Willy Deridder. De rotzak. Mijn gemoed sloeg opeens om." Frank's gezicht stond plots op onweer, du hij fietste snel naar het station van Brugge. Hij probeerde de situatie nog recht te trekken door te glimlachen naar de meid achter de kassa van de Relay terwijl hij voor zijn gazet betaalde, maar tevergeefs.

Niet depressief

"Opeens heb ik mijn kar gekeerd en ben ik terug van het perron afgedaald. Ik ben direct naar huis gefietst", getuigt Denayer."Ik heb mij in mijn zetel gezet, en ik ben er niet meer uitgekomen." Dat Willy mijn kloten kan kussen, dacht hij. Zijn zus passeerde nog om enkele vondsten van de rommelmarkt afgelopen weekend af te zetten, maar Frank had geen fut meer om de deur open te doen.

Denayer benadrukt dat hij niet depressief is, maar gewoon een slechte dag had: "soms valt er gewoon niets aan te doen. Dan ga je er beter gewoon bij zitten en laat je je kop heel diep hangen met een flesje wijn erbij. Morgen probeer ik wel opnieuw. Hopelijk toont buurman Willy zijn domme kop dan niet."