"Plots stond de burgemeester aan mijn deur": het is weer tijd voor huisbezoeken

"Plots stond burgemeester Dirk De fauw (CD&V) aan mijn deur", getuigt trouwe lezer Piet Jossen, "hij vroeg of hij even naar het toilet mocht, om dan plaats te nemen in de zetel terwijl hij vroeg om een koffie. Daarna is hij voor twee uur in slaap gevallen."

Pintelieren

Nog een goeie maand en het zijn terug gemeenteraadsverkiezingen. Tijd dus voor de verschillende lokale partijen om een tandje bij te steken en van deur tot deur te gaan. Piet Jossen kreeg in één dag de burgemeester, Pablo Annys, Annick Lambrecht en Stefaan Sintobin over de vloer.

"Ik heb nog bakken bier moeten gaan bijkopen", jammer Piet, "ze bleven maar komen en nadat Pablo was gepasseerd zat ik al aan mijn derde en laatste bak." Volgens Jossen kan het toch echt niet dat politici zomaar gebruik maken van de verkiezingen om hele dagen te gaan pintelieren bij de ordinaire werkmens.

"Pablo was nog sympathiek, maar toen Annick passeerde zakte de sfeer onmiddellijk onder nul. Ze heeft me hier nog zitten afdreigen omdat ik geen bord van haar wou zetten", aldus de arme man.

Wembley '78

Niet veel later kwam de burgervader himself over de vloer. "Ik zag hem van ver aankomen, hij strompelde namelijk achter zijn rollator en kon het tempo van zijn equipe niet echt volgen. Toen hij eindelijk bij mij aan de deur stond was hij vergeten waar hij was en moest hij dringend pissen. Vier huizen eerder moest hij dat ook al." Wat volgde was een redelijk warrig gesprek, herinnert Jossen zich: "hij begon over de finale van Club op Wembley in '78 alvorens hij me vijf euro 'zakgeld' gaf. Daarna toonde hij me verschillende schokkende filmpjes van hemzelf die Franky Demon met zijn hoofd het toilet induwt." Gelukkig was hij na een halfuurtje terug weg, want hij moest nog gaan kaarten in Lissewege.

Spelen

De laatste passant van de dag was Vlaams Belanger Stefaan Sintobin. "Het was de laatste dag van de Paralympische Spelen dus ik had de TV aangezet op de achtergrond. Op een bepaald moment zag Stefaan dat het om zwarte rolstoelatleten ging en heeft hij zich grinnikend in de zetel gezet. Hij is hier tot tien uur 's avonds gebleven en toen hij vertrok zei hij dat hij nog nooit zo hard had gelachen. Met zijn zatte kloten is hij dan aangezet, terwijl hij tegen zichzelf giechelend 'gehandicapte mongolen' mompelde."

Voor Piet was het dus een erg dure namiddag: "vijf bakken bier, drie fraisentaartjes, vijf franchipanes, twee dozen chocolaatjes en een bord van Annick Lambrecht in mijn hof. En ik ga ineens niet stemmen, ik ben dan op reis." Rijst de vraag: is dit nog allemaal verantwoord? Het wordt tijd dat de sperperiode gedaan is, zodat de gierige politici terug wat pinten zetten. We kijken naar niemand, NICO BLONTROCK.