Aan de vooravond van het Vlaams-nationalistische hoogfeest op 11 juli heeft een groep Brugse Oostfronters in een opiniestuk zwaar uitgehaald naar wat zij omschrijven als “georganiseerde marxistische regenboogbrigades” die doelbewust de reputatie trachten te bedoezelen van Europarlementslid en Brugs gemeenteraadslid Tom Vandendriessche.

Vlaamse Dalai Lama

In het stuk, gepubliceerd op een obscure Telegram-kanaal en later opgepikt door Kerk & Leven, stelt de groep dat “niemand zoveel heeft gedaan voor de morele en culturele soevereiniteit van Brugge als Tom Vandendriessche.” Ze noemen hem de “Vlaamse Dalai Lama”, die — net als zijn spirituele tegenhanger in ballingschap — “standhoudt in tijden van bezetting, culturele uitwissing en de oprukkende dreiging van normaal-begaafde, verdraagzame Bruggelingen die het allemaal goed menen.”

De groep schreef het stuk onder het pseudoniem Klaus Altmann, een naam die volgens hen “gewoon goed bekt” en niets te maken heeft met mogelijke obscure historische associaties.

De opiniemakers hekelen de “stilzwijgende dictatuur van de linkse cultuurlobby”, die volgens hen buitensporige sommen toekent aan kleutertheater “waar niemand buiten de begeleiders van geniet”, terwijl dat geld — aldus de schrijvers — “net zo goed kan ingezet worden voor een actievere rol in het opsporen en neutraliseren van pre-geradicaliseerde Palestijnse vluchtelingfamilies.”

“Vandendriessche heeft ook al een maand lang niemand fysiek aangevallen om zijn punt te maken,” schrijven ze. “Wat volgens de groep bewijst dat hij zich op een spiritueel pad bevindt. Hij ziet er soms ook een beetje als een verfrommelde lama uit.”

"Hij ziet er soms ook een beetje als een verfrommelde lama uit."

Boycot

De groep hekelt daarnaast de oproep tot boycot van Vandendriessche door linkse extremisten: “Net zoals de Dalai Lama ooit stilzwijgend werd genegeerd door het communistisch regime, zo wil men Tom het zwijgen opleggen in de gemeenteraad. De vergelijking is volgens ons dus treffender dan gedacht.”

“Wanneer de Dalai Lama spreekt over innerlijke zuivering, noemt men het wijsheid,” zo besluiten de auteurs. “Wanneer Vandendriessche spreekt over remigratie, noemt men het haat. Daar zit de denkfout van links.”

Tot slot stelt de groep voor om in Brugge een Vlaams Centrum voor Waarheids- en Verzoeningsbeleid op te richten, naar Tibetaans model. Daar zou men “de diepe wonden die links multiculturalisme heeft geslagen in de Vlaamse ziel” kunnen helen met klankschalen, wandelmeditaties en het zingen van de Vlaamse Leeuw of het vergeten Horst-Wessellied dat vroeger vaak op kamp werd gezongen.